سرانجام خواندن اولین کتاب رمان به زبان انگلیسی را تمام کردم. (Critical Mass, 1998(
یک داستان حادثه ای معاصردر 365 صفحه. موضوعش بی ارتباط با مسائل روز نبود؛ انتقال یک بمب اتمی از روسیه به واشنگتن و جانفشانی های قهرمانان برای جلوگیری از فاجعه. خواندنش بیش از 4 ماه (بطور گسسته) طول کشید و خب نیازی به گفتن ندارد که پدرم درآمد تا تمام شد. با توجه به سرعت نجومی ام، خیال نداشتم دوباره از این کارها بکنم ولی خب، عشق شبانه روزی به ادبیات (!) نمی گذارد که. فعلن چند تا کتاب از کتابخانه دانشگاه امانت گرفته ام تا ببینم چه می شود. خیلی دوست دارم یک روز به حدی برسم که بتوانم اولیس جویس را بزبان اصلی بخوانم و به ریش آنهائی که اجازه انتشار ترجمه فارسی را ندادند، بخندم.