Monday, April 16, 2007


همین الان این هم اتاقی آمریکائی با چشمان پر بهم گفت که سایت نیو یورک تایمز رو نگاه کنم. منم گفتم خدا یا یه دفعه خبر حمله رو نزده باشن.

خبر ولی بقدر کافی تاسف بار بود. بزرگترین کشتار دانشجویان در یک دانشگاه در تاریخ آمریکا. قتل عام 31 نفر در محوطه دانشگاه ویرجینیاتک و دانشکده مهندسی. فعلن که چیزی در مورد علت و این طور جزئیات منتشر نشده ولی ظاهرن یک دانشجو با موبایل از تیراندازی فیلم برداری کرده که فعلن نرفته رو یوتیوب.
قاتل که دو تا اسلحه کمری 9 میلی متری داشته، بعد از چند دقیقه کشت و کشتار، خودش رو کشته. فقط امیدوارم طرف خارجی نبوده باشه.

* بچه هائی که وقتی صحبت دانشگاه های آمریکا میشه، قند تو دلشون آب میشه، این براشون می تونه نمونه عینی از وضعیت این مملکت باشه. این کشتار، اولین نبوده و آخرین هم نیست. تا وقتی مردم ساده دل اینجا تکلیف خودشون رو با قانون عهد بوق "آزادی مطلق داشتن و حمل هر نوع اسلحه" مشخص نکنن، وضعیت همینه که هست. این پسر هم اتاقیم می گه، این قاون که در قانون اساسی خیلی از ایالت هاس، ماله 200 سال قبله که پر کردن یک اسلحه 20 دقیقه طول می کشید. ولی مردم هنوزهم نمی تونن ازش دل بکنن در حالیکه واقعن دلیلی نداره یک دانشجوی ساکن در خوابگاه، چند تا هفت تیر و اسلحه کمری داشته باشه.

Labels: